Mute Review: heeft Netflix een sci-fi klassieker in handen?
Naast Altered Carbon had Netflix dit jaar nog een sciencefiction project op de planning staan, namelijk Mute. Deze langverwachte thriller vertelt het verhaal van een man die een vermissing op moet lossen, terwijl hij niet kan praten. Mute is nu eindelijk te bekijken en wij geven hierbij onze mening.
Mute Review
Het cyberpunk genre lijkt weer springlevend. Naast het vervolg op Blade Runner dat vorig jaar uitkwam is ook de serie Altered Carbon een grote hit. Hieruit kunnen we concluderen dat er nog steeds belangstelling is voor futuristische werelden waarin ondanks alle luxe criminaliteit en corruptie nog volop aanwezig zijn. De nieuwste vertegenwoordiger van het sciencefiction sub-genre komt van Duncan Jones, zoon van David Bowie en verantwoordelijk voor films als Moon en de Warcraft verfilming. Hij laat ons kennis maken met Leo, een man die vanwege een ongeluk in zijn jeugd niet kan praten.
Leo werkt ondanks zijn handicap als barman en heeft een relatie met de mysterieuze Naadirah. Zij geeft zelf aan allerlei geheimen te hebben, maar dat maakt Leo niet uit. Hij houdt van haar zoals ze is. Totdat Naadirah ineens verdwijnt en hij naar opzoek moet. Dit alles in een futuristisch Berlijn wat qua uitstraling doet denken aan de wereld van Altered Carbon. Leo maakt kennis met de lokale onderwereld, waarin hij met allerlei gespuis aan de stok krijgt.
De keuze om een hoofdpersonage te nemen dat zijn stem niet kan gebruiken is origineel, maar in de praktijk doet het niet veel goeds. Leo kan niet praten en doet daarnaast nauwelijks moeite om op een andere manier met mensen te communiceren. Deze antisociale houding maakt hem naast onsympathiek ook vrij eenzijdig. In theorie past dit gedrag perfect bij een buitenbeentje (wat Leo overduidelijk is), maar in de praktijk is het vooral saai. De schrijvers hebben hun best gedaan om sympathie voor hem te kweken, maar desondanks is Leo gewoon geen sterke held.
De schrijvers hebben hun best gedaan om sympathie voor hem te kweken, maar desondanks is Leo gewoon geen sterke held.
Een stuk interessanter zijn de twee vrienden Bill en Duck, vertolkt door Paul Rudd en Justin Theroux. Dit zijn twee artsen die in de onderwereld werkzaam zijn en een connectie met Naadirah blijken te hebben. Zowel hun complexe achtergrond als de wispelturige relatie die ze samen hebben geven de film wat kleur. De rest van de personages zijn eigenlijk niet eens noemenswaardig. Alhoewel ze prima vertolkt worden, maken ze gewoonweg weinig indruk.
Deze review is geschreven door CineMartijn.
Geen Blade Runner
Veel mensen hoopte erop dat Mute een nieuwe Blade Runner zou worden en lijkt erop alsof de film dat ook probeert te zijn. De film hanteert hetzelfde trage tempo en verloopt tevens wat onconventioneel. Gezien de overdaad aan standaard Hollywoodfilms die tegenwoordig uitkomen is dit gegeven best verfrissend. Afgezien daarvan is het verhaaltje vrij dun en gebeurt er nauwelijks wat interessants. Het enige wat de film noemenswaardig maakt is het eerder genoemde duo. Dus qua verhaal komt de film niet eens in de buurt van Blade Runner.
Mocht jij gehoopt hebben een potentiële sciencefictionklassieker te kunnen zien dan moeten we je teleurstellen. Mute is op technisch gebied prima, maar verder vrij saai en (letterlijk) nietszeggend. Het had enige potentie maar deze werd niet benut. Het is beter om te wachten tot Annihilation. In tussentijd kun je jezelf vermaken met Altered Carbon of een van de films op dit lijstje.
