Alrik de Jong Tech 29 apr 2017, 15:30

Leestijd: 1 minuut

Dit werd ‘m niet: de Virtual Boy van Nintendo (1995)

Aan revolutionaire innovaties gaan ellenlange onderzoeken, testfases, en pretentieuze presentaties vooraf. Des te pijnlijker is het als jouw uitvinding helemaal niet zo revolutionair blijkt te zijn. In deze rubriek behandelen we de flops uit de techgeschiedenis. Vandaag aandacht voor Virtual Boy van Nintendo.

De Virtual Boy (ook wel VR-32) werd op de markt gebracht als een spelcomputer waarvoor je geen televisie nodig hebt. Het systeem, bestaande uit een bril op statief en een controller, was de semi-opvolger van de GameBoy.

Op zich was het idee helemaal niet zo gek. Sterker: met hun intrede in de wereld van virtual reality-gaming waren de Japanners hun tijd ver vooruit. Misschien een beetje té ver. Het beeld was rood-zwart, omdat kleur te duur was, en de virtuele realiteit die gecreëerd moest worden, bleek vooral duizelingwekkend.

Misselijke gamers

Daar kwam bij dat de Virtual Boy op 6 AA-batterijen liep, die maar tussen de 4 en 6 uren meegingen. Ook was het gamen op een bril op statief niet echt comfortabel. Er kwamen veel klachten van gamers die al misselijk werden na een kwartier uur spelen.

Het systeem is de slechtst verkochte spelcomputer van Nintendo en haalde de Europese markt niet eens. Een jaar later verscheen de Nintendo 64-bit, die wel succesvol werd.

Meer mislukte innovaties, waaronder E.T. op de Atari en Microsoft Bob, vind je hier.