Battlefield 6 (review): in volle glorie hersteld

Battlefield 6 maakt een geslaagde terugkeer na het gefaalde Battlefield 2042 door weer terug te gaan naar de basis.

Toen Battlefield 2042 verscheen, werd het snel duidelijk dat ontwikkelaar DICE afstand nam van de kenmerkende onderdelen van de franchise. Classes werden ingeruild voor verschillende personages met elk een eigen speelstijl en de maps waren veel te groot door de verdubbeling van het aantal spelers in een potje.

Battlefield 2042 keek af van het hero shooter-genre, terwijl het juist geliefd was door de tactische, doelgedreven gameplay. Door die fout en het verliezen van de identiteit, was de komst van Battlefield 6 allesbepalend voor de franchise. Gelukkig heeft DICE (nu onderdeel van Battlefield Studios) zowaar geluisterd en gaat het terug naar de basis om fans van de franchise, waaronder WANT’s Ruan, weer tevreden te maken.

Terug naar de basis

Battlefield 6 doet stiekem iets best bijzonders. Daar waar de meeste games altijd om meer features, meer toevoegingen en meer poespas gaan, gaat de serie juist terug naar de basis. Dat is wat veel franchises regelmatig claimen te doen, maar in de praktijk is dat nooit het geval. Hier dus wel, want Battlefield 6 stopt met teams van 64 mensen en gaat terug naar de klassieke teams van 32 man.

Het resultaat zijn maps die niet meer zo groot zijn dat je een halve marathon moet lopen om iemand tegen te komen. Sterker nog, Battlefield 6 kruipt soms wat dichter tegen Call of Duty aan met soms kleinere maps en zelfs wat gamemodes als Domination, die voorheen niet echt te vinden waren in de games. Battlefield 6 spreekt daarmee niet alleen fans van het eerste uur aan, maar ook Call of Duty-spelers die klaar zijn met de richting die die game opgaat.

Er zijn dan ook een aantal Call of Duty-elementen terug te vinden in Battlefield 6. Wapens doen nu ook aan een 10-puntensysteem waarbij je niet zomaar je hele wapen vol kunt plempen met attachments. Iets wat voorheen wel kon, maar bij CoD al jaren niet. Gelukkig probeert BF6 geen CoD-kopie te zijn, de klassieke Battlefield-ervaring is meer dan ooit aanwezig, maar met wat kleinschalige opties voor nieuwe spelers. Al moet ik wel zeggen dat als fan van de Battlefield-ervaring, ik geen seconde langer wilde spenderen in de kleinschalige modi en maps. Als ik dat wil, kies ik wel voor CoD.

Een en al klasse

Battlefield 6 neemt ook volledig afscheid van het Hero-systeem en gaat weer terug naar de klassieke vier classes: Assault, Engineer, Support en Recon. Elke class is ingedeeld om een bepaalde rol te vervullen. Zo duikt Assault in de actie met tools die je sneller laten rennen, ladders om op plekken te komen en een extra shotgun om de muren van dichtbij met rood te bekladden.

Call of Duty en Battlefield 6 te ‘nep’? Check dan eens deze games

Vroeger was je per class nog gebonden aan één wapentype, zo moesten Assaults het met een assault rifle doen, Engineers met submachine guns, Supports met een LMG en Recons met een sniper. Battlefield 6 geeft iets meer vrijheid door je wel te laten mixen, maar dan loop je wel een bonus mis. Zodra je het wapen gebruikt dat bij je class hoort, krijg je een bonus, zoals sneller richten, rennen of betere accuraatheid zonder te richten.

Hierdoor blijft de specifieke speelstijl die aan iedere class is gebonden is intact, zonder de keuzevrijheid van de spelers te ontnemen. Voor de puristen zijn er ook varianten van de speelmodi waarin je vastzit aan het wapentype van je class. In de praktijk merk je vooral dat elke speler zich meer dan ooit echt vasthoudt aan de rolvervulling in een potje, wat de strategie en variatie ten goede komt.

Even je best doen

De classes van BF6 zijn wel uitgebreid om nog verder die speelstijlen te pushen. Naarmate je punten binnensleept, krijg je langzamerhand verschillende bonussen. De Engineer krijgt als eerste een bonus waarmee het sneller voertuigen kan repareren, mits het de Combat Engineer-route pakt. Spelers kunnen namelijk kiezen uit twee routes die elk verschillende bonussen geven. Hierdoor kun je je speelstijl binnen een class nog meer verfijnen.

DICE heeft er goed over nagedacht door deze bonussen achter behoorlijke puntentallen te stoppen. Want Battlefield heeft altijd – veel meer dan Call of Duty – gedraaid om doelen halen in plaats van domweg kills maken. Je scoort als speler ook veel meer punten door doelen te halen. Als je dus alle bonussen van een class in een potje snel wil halen, moet je meer vlaggen pakken dan kills maken. Dat systeem zorgt ervoor dat ik nog nooit zoveel spelers heb zien samenwerken om doelen te behalen, wat zorgt voor spannende potjes vol met teamwerk.

Geen Nicki Minaj op het slagveld

Een ander sterk punt van BF6 is hoe het zich stevig vasthoudt aan het militaire thema. Tegenhanger Call of Duty is door de jaren heen erg uitgeschoten met cosmetische items. Daar zie je tegenwoordig Nicki Minaj schieten tegen Lionel Messi en dat is niet eens een grap. Battlefield 6 blijft met de voeten aan de grond en de skins die je kunt vrijspelen zijn dus vaak simpele variaties van de standaard outfitjes.

Battlefield 6 blijft bijzonder ‘gewoon’. Je vecht in steden en op grote velden met helikopters en tanks terwijl gebouwen links en rechts instorten. Verwoesting is terug, classes zijn terug en het schiet weer verdomd lekker. Het gevoel van progressie voelt ietwat tammer aan, doordat je geen knotsgekke cosmetische items vrijspeelt, maar tegelijkertijd is dat ook een goede detox voor het gemiddelde TikTok-brein. Het hoeft niet altijd meer en gekker te zijn om leuk te zijn.

Wat nog wél een beetje doet denken aan Call of Duty, is het verbeterde bewegingssysteem. Battlefield is nooit echt van het snelle sprinten en springen geweest, maar maakt voortbewegen wel stukken soepeler in dit nieuwe deel. Zo kun je nu een sliding maken over de grond, rollen na een hoge val en een duik in elke richting maken om te liggen. De meest opvallende toevoeging is dat je nu neergeschoten teamgenoten kunt meeslepen naar een veilige plek om ze weer tot leven te wekken. De combinatie van de klassieke Battlefield-gameplay en deze nieuwe verfijningen zijn in elk potje een merkbare vooruitgang.

En als je internet eruit ligt…

Oké, we hebben dus weer een oude, vertrouwde, klassieke Battlefield-game te pakken. Daar hoort als vanouds ook een singleplayer-gedeelte bij, die na het ontbreken in BF2042 weer een terugkeer maakt. Het is wel duidelijk dat de singleplayermodus niet belangrijk is voor Battlefield en het stiekem nooit écht is geweest. Ik ging er dan ook met weinig verwachtingen in.

Toch was ik aangenaam verrast hoe DICE er toch wel wat moeite in heeft gestopt. De campagne kun je in zo’n 6 uurtjes uitspelen, dus die heeft geen hele stevige aanwezigheid. Het draait om een kleine squad van vier personages die vechten tegen Pax Armata, een geprivatiseerde militaire organisatie die het lot in eigen handen nam nadat de NAVO uiteen viel, als een band die uit elkaar gaat. Een typisch verhaal van slechte militaire mannen die aangevallen worden door rebelse militaire mannen. Niet bijzonder, maar ook niet bijzonder slecht.

Het mysterieuze portaal

Een ietwat lastig onderdeel van deze review is de derde kop van Battlefield 6: Portal. Deze modus werd in BF2042 geïntroduceerd als een platform waar spelers hun eigen modi met eigen regels kunnen maken. Leuk idee, maar in de praktijk werd er weinig mee gedaan. Toch gelooft DICE erin en keert Portal grootser en uitgebreider terug in Battlefield 6. Spelers kunnen echt véél meer maken, denk aan racebanen, puzzelgames en complete eigen maps.

Helaas kregen we afgelopen week te horen dat Portal niet live ging tijdens de reviewperiode, ondanks dat dit voorheen wel het geval was. Portal is vanaf morgen bij release direct beschikbaar, maar hoe de modus werkt kan ik niet zeggen. Toch blijft het onderdeel van de 70 à 80 euro die je neerlegt voor de game. Het enige wat duidelijk is uit de interessante beelden van de Portal-trailer, is dat de modus enorm veel mogelijkheden heeft. Net als Fortnite kunnen we op den duur dus allerlei gekke ervaringen checken, wat ten goede gaat van de levensduur van de game. De potentie kan ik dus wel aanprijzen, maar de werking ervan niet.

De shooter van het jaar(?)

Goed, we hebben dus weer een klassieke Battlefield-game waarin strategie en teamwerk voorop staat. Geen gekke cosmetische onzin, geen hero shooter-systeem en geen gigantische maps. Het schietwerk is heerlijk, de grafische pracht en praal is in orde, is er dan niks mis met de game? Nou, vooral de maps, die nu van prima formaat zijn, willen nog weleens doen verlangen naar een groot open slagveld. Ze zitten er zeker tussen, maar het aantal mag omhoog gekrikt worden. Het gevoel van progressie is ook keurig, maar er zitten wel genoeg dubbele xp-bonussen bij van een kwartiertje, een typisch stijlfiguur van Call of Duty.

Dat drukt de pret van dingen vrijspelen een beetje, maar los daarvan is Battlefield 6 eigenlijk een uitstekende game die rust op een waterdichte fundering. De komende maanden zal de game nog meer verfijnd, gebalanceerd en uitgebreid worden met nieuwe maps en wapens, maar voor het eerst in een lange tijd hebben we weer een Battlefield-game die vanaf dag één als een volwaardige, goede game aanvoelt. Het is een opluchting voor de hardcore fan en tegelijkertijd een welkomstcadeau voor de nieuwe spelers. Battlefield 6 doet een keer precies wat de fans willen en daarvoor mag best geapplaudisseerd worden.

Onderwerpen

• battlefield 6