Urine en zweet maakt NASA dolenthousiast, maar waarom precies?

Het klinkt niet als de meest smakelijke optie: het drinken van urine en zweet. Toch moeten astronauten van NASA het in de toekomst nog meer doen, en dat heeft een goede reden. Sterker nog, het lijkt niet anders te kunnen.

Het drinken van urine en zweet, als je eraan denkt, krijg je waarschijnlijk al de rillingen. Goed, wij pakken liever een cola of een koffie, maar astronauten van toekomstige NASA-missies moeten dat toch echt doen. Wees maar gerust als je ambities in de ruimte hebt, want het is niet zo vies als het nu klinkt.

Drinken van urine en zweet

Goed, het drinken van urine en zweet is niet nieuw. Sterker nog, wij doen het zelf ook. Denk aan al het rioolwater dat wordt gezuiverd en opnieuw drinkbaar is. In de ruimte doen NASA-astronauten dit ook, maar dan door een speciaal zuiveringsapparaat.

In het International Space Station (oftewel ISS) heet die machine het Environmental Control and Life Support System (ECLSS). Dat is een hele mond vol, maar de machine recyclet urine en zweet tot overheerlijk drinkwater. Daarmee heeft NASA een nieuwe mijlpaal gezet, want nu kan 98 procent van het afvalwater worden omgezet tot eau de space.

Bij dit systeem hoort de Urine Processor Assembly van NASA. Dat filtert urine en zweet door middel een vacuüm, waardoor de lichaamssappen uiteindelijk weer gedronken kunnen worden. Dat doet het door de urinepekel te scheiden van het water. Door de nieuwe techniek kan nu nog meer water uit die pekel worden gehaald. Van 93 procent gaat de opbrengst nu naar 98 procent. Nu moeten ze alleen nog een oplossing vinden voor de grote boodschap van astronauten.

De toekomst voor NASA-astronauten

Dat klinkt als een kleine stap voor NASA, maar het is eigenlijk een vrij grote, want dit is belangrijk voor de toekomst. Denk bijvoorbeeld aan een missie naar Mars, waar astronauten lange tijd aan boord van een ruimteschip zitten. Doordat er meer urine en zweet hergebruikt kan worden, hoeft NASA minder water mee de ruimte in te nemen.

“Des te minder water en zuurstof hoeft te worden meegenomen op een missie, des te meer ruimte er is voor wetenschap die aan de raket kan worden toegevoegd”, vertelt NASA’s Christopher Brown, die aan het project werkt, aan Space.com. Volgens hem kunnen astronauten zich door zulke systemen volledig richten op de missie in plaats van randzaken.

Hoe NASA de maan wil laten smelten om op Mars te kunnen bouwen

Onderwerpen

• NASA