Shadow and Bone: Netflix struikelt in jacht op eigen Harry Potter

Netflix is al jaren op zoek naar een eigen Harry Potter en Game of Thrones. Shadow and Bone wordt dit helaas (nog) niet.

Netflix wil een eigen grote fantasy-franchise. Al jaren doet het verwoede pogingen om een groot succes te scoren in het genre, maar meerdere pogingen zijn al mislukt. Zo kwam het vorig jaar met Cursed wat groots werd aangekondigd. Die serie verdween echter al snel in de vergetelheid.

Netflix op zoek naar een toptitel

Waar Netflix met The Witcher echt een geweldige serie heeft neergezet, valt Shadow and Bone tegen. De serie die qua plot iets wegheeft van Harry Potter heeft potentie maar laat dat totaal niet zien.

Shadow and Bone is gebaseerd op het gelijknamige bestsellerboekenserie van Leigh Bardugo en gaat over Alina Starkov. Het meisje groeit op in een weeshuis voordat ze aan de slag gaat in het leger als cartograaf. Als het schip waarop ze reist wordt aangevallen door duistere wezens komt ze erachter dat ze bijzondere krachten heeft die mensen alleen kennen uit legendes. Vanaf dan begint een groots avontuur.

Shadow and Bone of Harry Potter?

Shadow and Bone heeft voor een deel ook wat weg van Harry Potter. Aline is altijd gekleineerd en net zoals bij de tovenaars zijn ook haar ouders dood. Later komt ze net zoals Harry Potter op een tovenaarsschool terecht waar ze zich in korte tijd ontwikkelt tot een echte grisha (zoals tovenaars in deze wereld heten). Door haar krachten wil elk machtig persoon wel wat van haar, wat zorgt voor een jacht op het meisje.

Shadow and Bone in een prachtige Fantasy-wereld

De serie speelt zich af in een prachtig in elkaar gezette wereld. Wat dat betreft doet Shadow and Bone het goed. De stad Ketterdam, die is gebaseerd op een wat duister Amsterdam, ziet er geweldig uit. Hetzelfde kan gezegd worden van de prachtige Russische paleizen die in Shadow and Bone zitten.

Het decor is een van de weinige topmomenten in Shadow and Bone. Al in de eerste aflevering erger je jezelf groen en geel aan slordige en voorspelbare momenten. Natuurlijk willen we niet alles voor je spoilen, maar zo is er een moment dat er een groep in een donkere zee vaart waarin monsters zich verschuilen. Deze beesten (die Volcra heten) komen op het licht af en daarvoor is ook meermaals gewaarschuwd. Bijzonder genoeg is er toch olielamp op het schip en steekt een jongen deze aan. Jawel je raadt al wat er gaat gebeuren…

Op een ander tijdstip wordt er tegen een jongen niet gezegd om geld te gaan vergokken, en wat doet hij? Precies… Het is allemaal veel te simpel. De serie zit vol met dit soort voorspelbare momenten en dat is erg zonde.

Iets anders wat verschrikkelijk is in Shadow and Bone is het hoofdpersonage Alina Starkov. Deze is in de eerste afleveringen zo ontzettend irritant en naïef dat het gewoon storend is. Als je haar zou vertalen naar de huidige tijd is ze een soort Famke Louise die te gast is bij Eva Jinek. Ze heeft totaal geen benul wat ze nou wil en wat ze moet doen en gelooft iedereen maar op hun woord.

Wel potentie maar de achtergrond ontbreekt

Pas in de latere afleveringen van de serie is er iets meer diepgang en is Alina ook wat beter uit te staan. Echter zijn er dan weer typische toevalligheden in de serie. De kans dat je de jackpot wint in het casino is groter dan de waarschijnlijkheid van een paar momenten in de verhaallijn.

Als je op internet zoekt naar Shadow and Bone zie je meer informatie en kaarten van hoe de wereld er precies uitziet. Het is allemaal informatie die in de serie ontbreekt, maar wat het verhaal zoveel sterker maakt. Je hoort de karakters wel over bepaalde naties en volkeren praten, maar je hebt totaal geen benul waar het over gaat.

Wil je de serie gaan kijken dan doe je er dus goed aan om je wat voor te bereiden (of zelfs aan de boeken te beginnen), dan waardeer je de titel veel meer. Dit horen de makers van Shadow and Bone echter gewoon zelf te doen. Iets wat in Game of Thrones, Harry Potter en The Witcher wel goed gebeurt.

Onderwerpen

• Netflix
• Review
• Shadow and Bone