Balan Wonderworld is een platform-game uit het verleden

Resultaten uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst. Dat is hetgeen dat we aan Square Enix hadden moeten vertellen toen ze besloten om in zee te gaan met Yuji Naka en zijn team bij Balan Company. De beste man was ooit verantwoordelijk voor Sonic the Hedgehog, maar na die successen heeft hij eigenlijk niet meer iets gemaakt dat echt heel erg goed was. Balan Wonderworld had wat dat betreft de ommekeer kunnen zijn, maar dat is het helaas niet geworden.

Balan Wonderworld bracht voor zijn release een demo uit en die werd niet echt heel erg goed ontvangen. De game voelde wat oud aan. En dat is niet echt iets dat je binnen een paar weken kan fixen. De uiteindelijke game voelt dan ook echt aan als een platformer uit het verleden. Dan kun je zeggen dat het ideaal is voor de nostalgische gamer, maar ik had er moeite mee om er lol mee te hebben. Dit zijn daarbij de punten die me zijn opgevallen.

Balan Wonderworld Review

1. Visueel is het allemaal lekker vrolijk

Wanneer je begint met Balan Wonderworld, dan is het gevoel nog goed. De game maakt gebruik van enorm felle kleuren en een vrolijk stijltje. Op die manier zijn cutscenes echt een lust voor het oog. En ook wanneer je stil staat in de verschillende levels, dan is het een game waar je bijna gelijk blij van wordt. Wat dat betreft fleuren de screenshots in dit artikel het geheel ook lekker op.

2. Spelen met verschillende kostuums

Het unieke aan Balan Wonderworld is dat je in de levels die je tegenkomt verschillende kostuums kunt aantrekken. Met zo’n kostuum heb je een unieke kracht en dus een bepaalde manier waarop je de game speelt. Er zijn er in totaal 80, waardoor je een redelijk grote variatie hebt in wat je kunt doen. Elk kostuum voelt weer net wat anders aan en je kunt er drie tegelijkertijd bij je hebben. Wanneer je een bepaald kostuum hebt, dan kun je die bij je houden in het volgende level. Maar wanneer je doodgaat of een kostuum wisselt, dan ben je hem kwijt. Het had fijner geweest dat wanneer je er één had gescoord, je hem in je inventaris had kunnen plaatsen en op die manier op elk gewenst moment erbij kon pakken.

3. Voelt lomp aan

Goed, dat zijn de spaarzame positieve punten van Balan Wonderworld. En die wegen helaas niet op tegen de mindere punten van de game. Het grootste probleem wat ik heb met de game is dat hij gewoon wat lomp aanvoelt. Het tempo is vaak laag. Wanneer je in een ijswereld bent en wat schaatst over het ijs, dan heb je een lekker tempo. Maar de rest van de game is gewoon langzaam. Zeker wanneer je even een stukje terug moet gaan in een level, dan hoop je dat er wat Sonic-snelheid in zit, maar dat komt nooit helemaal tot zijn recht.

4. Muziek werkt op de zenuwen

Een bijkomend nadeel is dat de muziek in de game nogal eentonig en vooral irritant is. Waar het fijn is dat de werelden er lekker kleurrijk uitzien, daar gaf de muziek in de game me juist de zenuwen. Het is alsof je in die vreselijke carnaval-attractie van de Efteling zit. Het is irritant en de herhaling is hoog. Op een gegeven moment zet je gewoon de muziek uit, maar dat is eigenlijk ook funest.

Door dit soort elementen is Balan Wonderworld een game die ik eigenlijk niet kan aanraden. Het is een game die 15 jaar te laat is uitgekomen en zelfs toen betwijfel ik of het de moeite waard was. De game is nu beschikbaar op verschillende platformen.

It Takes Two brengt een uitstekende coöperatieve ervaring

Onderwerpen

• Balan Wonderworld
• gaming
• Review